ها ها هو

سلام مجدد... 

خوبین؟؟؟ 

خوش میگذره.. 

۵ شنبه ای پاشدم رفتم یه کلاس خیلی مفید که استادش خیلی پر انرژیه 

خیلی استاد خوبیه هاااا اما حیف که هر وقت بیرون آموزشگاه ببینیش این جوریاما خداییش استاد خوبیه...خیلی تو کارش موفقه.... 

خلاصه یه امتحان تئوری داشتیم که از قبل عید تا حالا هی پیچانده میشد تا این که بالاخره این ۵ شنبه قرار شد امتحانه رو بدیم بره از شرش خلاص شیم... 

من که رسیدم آموزشگاه هنوز یه ربع مونده بود تا کلاس شروع شه...همیشه میرفتم تو کلاس میشستم تا بقیه پیداشون بشه اما این دفعه استاد داشت تو کلاس از یه سری دانشجوی درس نخون که امتحان عملی هفته قبلمون رو افتاده بودن دوباره امتحان می گرفت 

واسه همین به من گفت فعلا بیرون بمون تا اینا امتحانشون تموم شه.... 

منم به شکلی که اصلا تابلو نباشه امتحان دارم بیرون نشستم خلاصه این که استاد جان نمی دونم چرا یهو منو که دید یادش افتاد قرار بود امتحان بگیره از ما... 

حالا شانس آوردم کسی از بچه های کلاس اون دور و بر نبود 

کم کم بچه ها پیداشون شد و رفتیم سر کلاس و دیگه بحث داشت جدی میشد اما یه اتفاق وحشتناک افتاددوتا از بچه های دانشگاه که تا حالا تو یه روز دیگه این کلاس رو میومدن به طور رسمی اعلام کردن که از این به بعد می خوان ۵شنبه ها بیان البته ۵تاشون می خوان بیان اما خوب ۳تاشون این هفته نبودن... 

از اونان که بیان کلاسو بریزن به همیعنی کل بچه های کلاس ماتم گرفتن وقتی فهمیدن اینا دارن میان 

سر کلاس هم یه ریز حرف میزدن تازه خیال هم میکردن خیلی باحالن کم مونده بود مانیتور جلومو صاف پرت کنم بره تو حلق شوندر هر حال یه دو ساعتی تحملشون کردیم و کلاس رو به اتمام بود و استاد که هنوز امتحان نگرفته بود اعلام کرد خوب بچه ها خوش گذشت میتونید برید...اما نمی دونم چرا تا چشمش به من افتادیادش اومد می خواسته امتحان بگیره و گفت آهان راستی امتحان....باور کنید من خیلی جلوی خودمو گرفتم که نگم استاد امتحان چی شد پساما خوب بازم فهمید دیگه... 

خلاصه به ترتیب از هر کدوممون ۳ تا سوال پرسید فقط شانس آوردم اون دوتا سوهان روح قبلا این امتحان رو داده بودن و از کلاس رفتن بیرون  استاد عزیز هم سه تا سوال سخـــــــــت از من پرسیدمنم با موفقیت به هر سه سوال پاسخ دادم و خیال خودمو راحت کردم 

اما وقتی با بچه ها از آموزشگاه اومدیم بیرون همه داشتن میگفتن وااااااااااااااایاینا رو چی کار کنیم از هفته ی دیگه باهاشون مصیبتی داریم  

فکر کنید دوساعت تو یه کلاس ۵ نفر آدم یه ریز حرف بزننحالا باز تو دانشگاه استادا یه وقتایی یه چیزی بهشون میگن ما یه کم دلمون خنک میشهاما اون جا دیگه استادش هم خیلی صبوره و اصلا به بالا بردن صدا و دعوت کردن سایرین یه سکوت اعتقادی نداره به خاطر همین هم ما در یک کلام بدبختیم 

راستی من وقتایی که میام میبینم خیلی اینجوری میشم